ESNEME İLE BEYİN SOĞUYOR

Esnemenin nedeni yıllardır araştırılmakta. Esnemek ile beyine daha fazla oksijen sağlandığına inanılsa da yeni araştırmalar esnemek ile beyinin soğutulduğunu ortaya çıkardı.

New York’ta Gallup  ve arkadaşlarının çalışması sonuçlarına göre esnemenin beyin oksijen diüzeyiyle bir ilişkisi yoktu.

Araştırıcılara göre beynin ısısı uykunun siklusları ile ilşkiliydi. Esneyerek beyin içi optimal homeostazı sağlanıyordu. Esneyerek beyinde  termal bir pencere açılıyor ve beyin soğutuluyordu.

Daha önceden yapılmış çalışmalara göre esnemenin sıklığı ile beyin yoluyla vücut ısısı düşürülüyordu. Ancak termal pencereye dair bir alt sınır belirlenmemişti.

Viyana Üniversitesi, Avusturya’dan Massen ve Dush Viyana’da yayaların yaz ve kış aylarında esneme sıklığını belilediler. Sonuçlarını kuru iklimi olan Arizona'da yaşayan yayalarıyla karşılaştırdılar. Optimal termal zon’a maruz kalınma ile “bulaşıcı esnemenin” etkilendiğini bildirdiler. Çalışma ekibi gönüllülerden, esneyen kişilerin fotoğraflarını göstermiş ve kendilerinin esneyip esnemediklerini bildirmelerini istemiş.

Bulaşıcı esneme de beynin soğumasını ve dolayısıyla mental kapasitenin arttığına işaret etmiştir.

Sonuçta kişilerin Viyana’da yazları kıştan, Arizona’da kışları yaz aylarından daha fazla esnedikleri saptanmış. Esneme, mevsim veya gün ışığı süresiyle ilgili olmayıp, çevre ısısının 20 derece civarında olmasıyla ilişkili bulunmuş. Isının arttığı (Arizona’nın 37 derece olduğu) yaz günleri azalmış, Viyana’nın soğuk günlerinde artmış.

Jorg Massen’e göre sıcakta esnemenin bir yararı olmayıp dondurucu soğuklarda ise tehlikeli olabileceğini bildirmiştir. Yani beyinin soğuması zihinsel gelişmeyi ve uyanıklığı olumlu anlamda etkilemekte.  Esneyerek  tehdit altında olduğumuzda dikkatimizi koruyabilmekteyiz. 

Esneme bilinçaltı bir mekanizmadır.

Köpekler ve sahipleri arasındaki bulaşıcı esnemelerin ise empatiden kaynaklandığı bildirilmiş.