Ensefalopatilerde EEG Paternleri ve Görüntüleme Yöntemleri ile Korelasyon
Kaydedilebilir skalp EEG frekansları ile lezyon lokasyonunun anatomik korelasyonunu daha iyi tanımlamak için nceleri kedilerde kortikal ve subkortikal bölgelerin lezyonlarının etkilerini araştırdı.
Yalnızca kortikal katmanlarla sınırlı lezyonlar, zemin aktivitesinde yalnızca zayıflama oluşturdu ve korteksi asendan talamokortikal volelerden deafernte eden subkortikal beyaz cevher lezyonları, polimorfik delta-aktivitesi ile sonuçlandı.
Üstteki korteks ile birlikte subkortikal alanları etkileyen bu lezyonlar, aynı bölge üzerinde daha hızlı zemin aktivite frekanslarının kaybıyla birlikte polimorfik delta-aktivitesine yol açtı; bu nedenle, subkortikal beyaz cevher lezyonlarında yavaş aktivite intrüzyonuna ve fokal hızlı ritim baskılamasına neden olduğu kavramı, fokal kortikal veya suprakortikal (örn., sıvı koleksiyonları) anormalliklerden kaynaklanmaktadır.
EEG bulgularının insan klinik patolojisine ekstrapolasyonu başlangıçta postmortem çalışmalara dayanıyordu.
1980'lerden beri mevcut olan görüntüleme teknikleriyle (büyük ölçüde bilgisayarlı tomografi [CT] ve 1990'ların ortalarından itibaren MRI), klinisyenler artık EEG klinik, EEG anatomik ve elektrofizyolojik korelasyonları inceleyebilirler. Beynin geliştirilmiş görüntülemesiyle, hayvan çalışmalarıyla ortaya çıkan, EEG anormalliğinin "kortikal" ve "subkortikal" doğasının anlamı ile ilgili önceki spekülasyon araştırılabilir.
Daha anlaşılması güç olan şey, EEG'de belgelendiği gibi, esas olarak anatomik değerlendirmelere dayalı olmayan (ve cerebral BT veya MRI gibi zamanla dondurulmuş anlık görüntülerde görülmeyen) uyarılmanın patofizyolojik bozukluğunun yorumlanmasıdır. Pozitron emisyon tomografisi, tek foton emisyonlu bilgisayarlı tomografi ve fonksiyonel MRI gibi yeni ortaya çıkan dinamik ve fonksiyonel görüntüleme testleri ile yapısal bozukluklar, fonksiyonel bozukluklar ve EEG arasındaki etkileşim araştırılabilir.
Delta aktivitesi olmaksızın alfa zemin aktivitesinde yavaşlama: Kortikal tutulum
Subkortikal/beyaz cevher tutulumları veya hidrosefali: Yavaş dalga aktivitesi veya Trifazik dalgalar
Kortikal + Subkortikal tutulumlarda (difüz serebral anomaliler) : Zemin aktivitesinde yavaşlamalara ve yavaş dalga aktivitesine neden olur
Bu şekilde, ensefalopatilerde EEG anormallikleri ile beyin görüntüleme bulgularını birleştirmektedir. Birden fazla olası ensefalopatik risk faktörü olduğunda, EEG en olası veya yeniden baskın nedeni seçmeye yardımcı olabilir. Psikiyatrik, iktal, yapısal ve toksik / metabolik olasılıklar mevcut olduğunda, bu yaklaşım özellikle baskın nedenleri belirlemede yardımcı olur.
KAYNAK
P. W. Kaplan and A. O. Rossetti. EEG Patterns and Imaging Correlations in Encephalopathy: Part II . J Clin Neurophysiol 2011;28: 233-251.