Genel bakış
 

Uyku evrelerini değerlendirmek için kullanılan PSG'de başlıca üç çalışma yapılmalıdır: Elektroensefalografi (EEG), elektrokülografi (EOG) ve yüzey elektromiyografi (EMG).

Uyku aşamalarını izlemek için bir EEG kanalı (kulak referanslı merkezi kanal en iyi genliği sağlar) kullanır. Bununla birlikte, çoğu laboratuvar, uyku gecikmesi ve uyarıları belirlemeye yardımcı olmak için, ek olarak kulak referansları olan 2 merkezi kanal ve 2 oksipital kanal kullanmaktadır. Bu kanalların yerini belirlemek için 10-20 elektrod yerleştirme sistemi kullanılır. Özellikle epilepsili hastalarda ek EEG kanalları kullanılabilir (yani tam 10-20 montaj).

Yatay ve dikey göz hareketlerini izlemek için iki EOG kanalı kullanılır. Elektrotlar, sağ ve sol dış kantuslara, bir tanesi de yatay göz ekseninin üstünde ve birinde yerleştirilir. Elektrotlar göz içindeki voltajı alır; kornea pozitif bir yüke, retina da negatif bir yüke sahiptir. Göz hareketlerinin değerlendirilmesi iki neden için gereklidir. Birincisi, hızlı göz hareketi (REM) uyku başlangıcının dokümantasyonu içindir ve ikincisi genellikle uykunun başlangıcına eşlik eden yavaş yuvarlanan göz hareketlerinin (SEM) varlığına dikkat etmektir.

Bir EMG kanalı (genellikle çene veya mentalis ve / veya submentalis) REM uykusu sırasında atoniyi kaydetmek veya REM ile ilişkili parasomnili hastalarda atoni eksikliği için kullanılır. Bruksizmi değerlendirmek için EMG elektrotları masseter kası üzerine yerleştirilebilir. Diğer kas gruplarındaki EMG kayıtları diğer uyku bozuklukları için değerlendirilir. Örneğin, anterior tibialis EMG uyku esnasındaki periyodik ekstremite hareketlerini değerlendirmede yardımcıdır ve interkostal EMG, solunum olayları sırasındaki çabanın belirlenmesinde yardımcı olarak kullanılır.

Hava akımının varlığını veya yokluğunu değerlendirmek için bir termistör kanalı (ağızdan ve / veya burundan) kullanılır. Hastanın nefes alıp verdiği bir sıcaklık değişimi normal bir sinyale yol açtığından bu kanal kısmi akış tıkanıklığı için duyarsızdır. Apnelerin değerlendirilmesi için termistör önerilir. Burun basınç transdüser kanalı hava akımı kısıtlamasının daha hassas bir ölçüsüdür. Normal solunumda yuvarlak bir patern bulunurken hava akımına direnç akış sinyalinin kesilmesini sağlar. Hipopneleri değerlendirmek için basınç transdüseri tavsiye edilir. Üst hava yolu direnci sendromunda hava akışı direnci için de kullanılır.

Bir uyku çalışmasında izlenebilecek diğer parametreler arasında aşağıdakiler bulunur:

    Elektrokardiyografi (EKG)

    Nabız oksimetresi

    Solunum çabası (torasik ve abdominal)

    Transkutanöz CO 2

    Horlamayı ölçmek için ses kayıtları

    Ekstremite kaslarının yüzey EMG izlemesi (ekstremite hareketlerini, periyodik veya diğerlerini tespit etmek için)

    Sürekli video monitorizasyonu

Bir uyku çalışmasında izlenebilecek isteğe bağlı parametreler arasında aşağıdakiler bulunur:

    Çekirdek vücut ısısı

    Işık yoğunluğu

    Penil ereksiyon

    Çeşitli özofagus basınç düzeyleri ve pH

Prosedürler

1992'de, Sağlık Politikası ve Araştırma Ajansı Teknoloji Değerlendirme Ofisi, kanıta dayalı bir değerlendirmede, 2 testin yeterince incelenmesi gerektiğini önerdi. Her iki test de uyku laboratuvarında yapılır.

Birincisi, hastanın uykusunun bir gecede kaydı olan bir gecelik polisomnografi (PSG) 'dir.

İkincisi, birden fazla uyku gecikmesi testi (MSLT) olup, gün boyunca birçok uyku kayıdı kaydeder. Uyanıklık testinin (MWT) ölçümü de yapılabilir, bu da uyanıklığın ne kadar süreyle devam edebileceğini belirler.

Standart uyku çalışmaları genellikle gece boyunca PSG'yi kullanır (birkaç gece boyunca da uygulanabilir). Gündüz uykusuzluğu özel bir konudur ve bir gecede yapılan çalışma sonuçlarıyla açıklanamıyorsa, MSLT ertesi gün yapılmalıdır. Sınırlamalar genellikle, kayıt koşullarının hastanın evindeki normal bir gece boyunca olanları yansıtmayabileceği gerçeğinden kaynaklanmaktadır.

Tek bir gece boyunca bir kayıt temelinde bir uyku sorununun teşhisi yaygın bir uygulamadır; ancak, bazı yetkililer, birden fazla gece kaydetmenin gerekli olabileceğini ve böylece hastanın alışılmadık ortamlarda rahat olabileceğini ve daha doğal bir şekilde uyuyabileceğini belirtmiştir. Bu etki, uyku laboratuvarındaki ilk gece (ilk gece etkisi) en fazladır.

Tek gecelik PSG ile sporadik olaylar kaçırılabilir. Kişinin uykusunu bozan dış etkenler evde olabilir, ancak uyku laboratuvarının kontrollü ortamında yoksun olabilir.

Hastanın hazırlığı önemlidir, böylece hasta çekim sırasında doğal olarak uyur.

Hasta için öneriler:

Düzenli uyku-uyanıklık ritmini koruyun.

Alkol ve uyku hapları PSG sonuçlarını değiştirebilir, ancak eğer hastanın normal rutinin bir parçasıysa, aniden kesilmemelidir.

Narkolepsi için ilaçlar da dahil olmak üzere uyarıcılardan kaçının.

PSG günüyorucu egzersizlerden kaçının.

Uyku çalışması günü uyumaktan kaçının.